ദൈവപുത്രൻ (കഥ)

                 ഒറ്റപ്പനയുടെ നെറുകയിലിരുന്നു കൂമൻ മൃതിയുടെ മന്ത്രണം അമർത്തി മൂളിക്കൊണ്ടിരിക്കെ താഴെ മൺകുടിലിൽ ജനനത്തിന്റെ പവിത്ര സംഗമത്തിനു അരങ്ങൊരുങ്ങുകയാണ്.  രാത്രിയുടെ മൂന്നാം യാമത്തിൽ പിറവിയുടെ വിത്തു മുളപ്പിക്കാനായി ശരീരങ്ങൾ പരസ്പരം അഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ  നിലവിട്ടുയരുന്ന വേദനയുടെ ഞരക്കങ്ങൾ മാലഖമാർ ശ്രവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ ഭൂമിയിൽ നിന്നും പത്തായിരം കോടി പ്രകാശ വർഷം അകലെ നിതാന്തമായ ശൂന്യതയിൽ ദൈവം പുല്പ്പായയിലെ നാടകീയ രംഗങ്ങൾക്കൊടുവിൽ പിറവിക്കൊള്ളുന്ന മനുഷ്യജന്മത്തിന്റെ ജാതകം കുറിച്ചു.
                ഒൻപതാം മാസത്തിലെ പതിനെട്ടാം ദിവസത്തിലെ ഇടിയും മിന്നലുംകൊണ്ട് പ്രക്ഷുബ്ദമാകുന്ന പകലിൽ പിറക്കുമ്പോഴും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു അവൻ ലോകത്തെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തും.  പുറത്തെ വലിയ ലോകത്തെ ക്കുറിച്ച്   തിരിച്ചറിയുന്നതുവരെ മതാപിതാക്കളുടെ വിരൽതുമ്പായിരിക്കും അവന്റെ ലോകം, അതറിയുമ്പൊൾ അവനാ കൂടുവിട്ട് സ്വതന്ത്ര ലോകത്തിന്റെ ഉയരങ്ങളിലേക്കു പറക്കും . മാറ്റത്തിനു വേണ്ടി അവന്റെ മനസ്സ് ദാഹിച്ചുക്കൊണ്ടിരിക്കും . നിലവിലുള്ള സാമൂഹിക വ്യവസ്തിതിയിൽ അവൻ പൂർണ അസംതൃപ്തനായിരിക്കും. സ്വകാര്യ ജീവിതത്തിൽ അവൻ നിരന്തര പരാജയമയിരിക്കും. ദാരിദ്രവും രോഗവും കൊണ്ടു കഷ്ട്ടപെടുന്നവർക്കു അവനൊരു ആശ്വാസമായിവർത്തിക്കും, അപ്പോഴവനു എന്റെ മനസ്സായിരിക്കും. മദ്യത്തിനും സ്ത്രീ ശരീരങ്ങൾക്കും  മുന്നിൽ അവൻ നിസ്സഹായനായിരിക്കും അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവ അവനെ പെട്ടെന്നു കീഴ്പ്പെടുത്തും. ജീവിതത്തെയും മരണത്തെയും ദൈവത്തെയും കുറിച്ച്  അവൻ കണ്ടെത്തുന്ന കാര്യങ്ങൽ ജനങ്ങളോടു പറയുമ്പോൾ അവർക്കു അവനിൽ നിന്നും മുഖം തിരിക്കാനാവില്ല മനസ്സുകളെ സ്വാധീനിക്കാനുള്ള കഴിവു ആ വാക്കുകൾക്കുണ്ടാവും..
                    ദൈവം എഴുതികൊണ്ടിരുന്ന മനുഷ്യന്റെ ജാതകം കേട്ടു സാത്താന്റെ ഉള്ളു അട്ടഹസിച്ചു, പിറക്കാൻ പോവുന്ന ഈ മനുഷ്യനെ വളരെ വേഗം തന്റെ വഴിക്കാക്കാമെന്ന ബോധം സാത്തനെ ഉന്മത്തനാക്കി , അവൻ ചിന്തിച്ചു; സ്വകാര്യ ജീവിതത്തിലെ നിരന്തരമായ തോൽവി അവനെ ദൈവത്തെ ശത്രു സ്ഥാനത്തു പ്രതിഷ്ഠിക്കാൻ നിർബന്ധിതനാക്കും. ദാരിദ്രവും രോഗവും കൊണ്ടു ആശയറ്റവരുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനക്കു മുന്നിൽ നിഷ്ക്രിയനായിരിക്കുന്ന ദൈവത്തോട് അവനു അമർഷം തോന്നും . ബോധം മയങ്ങുന്നതു വരെ മദ്യയപിക്കുന്നതിലും, കിടപ്പറക്കുള്ളിൽ സ്തീകളെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതിലും അവൻ കൂടുതൽ അത്മസുഖം കണ്ടെത്തും, അതിനുമപ്പുറം ദൈവത്തൊടുള്ള പ്രതികാരമായിരിക്കും അവനീ പ്രവർത്തികളെല്ലാം ദൈവനിഷേധ വചനങ്ങൽ അവൻ ലോകം മുഴുവൻ വ്യപിപിക്കും. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സൃഷ്ടാവേ അങ്ങയുടെ കുഞ്ഞു സൃഷ്ടിക്കായി അങ്ങു എഴുതിവച്ച സവിശേഷ വചനം എനിക്കു അനുഗുണമായിരിക്കും . ശക്തമായ  സൃഷ്ടികളിൽ പോലും പഴുതുകൾ കണ്ടെത്തുന്നവനാണ് സാത്താൻ. മൊത്തം മനുഷ്യ കുലത്തിന്റെ വരെ ജാതകം തിരുത്തിയതും അവനാണു. പക്ഷെ പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ സൂക്ഷ്മ ശബ്ദവും കേൾക്കുന്ന ദൈവം സാത്താന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കാതിരിക്കുകയൊ..!       ലക്ഷോപലക്ഷം ബീജാണുക്കൾ അണ്ഡത്തിലേക്കു പ്രവഹിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ സ്രുഷ്ട്ടാവു അവന്റെ ജാതകം തിരുത്തിയെഴുതി. എത്രയോ മനുഷ്യരെ സാത്താൻ വഴി തെറ്റിച്ചു എങ്കിലും അപ്പോഴെല്ലാം ദൈവം നോക്കി നിന്നതേയുള്ളൂ, പക്ഷെ അവന്റെ ജാതകം മാത്രം ദൈവം മാറ്റിയെഴുതി....
ഇരുപതാമത്തെ വയസ്സിൽ ശരീരത്തെ തളർത്തുന്ന രോഗം അവനെ ബാധിക്കും ആയതിനാൽ ഓരൊ ചലനവും അവനിൽ നിന്നും നഷ്ടപ്പെടും ഒടുക്കം അവന്റെ നാല്പത്തിരണ്ടാം വയസ്സിൽ അവന്റെ ജനനത്തിനു കാവൽ നിന്ന അതേ മാലഖമാർ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ആത്മാവിനെ വേർപെടുത്തും.
                  കിടക്കയിൽ ശരീരത്തിന്റെ ചലനമറ്റ് കിടക്കുമ്പോഴും കഥ  പറച്ചലിലെ അവന്റെ അസാധാരണമായ വഴക്കം കണ്ടു അവൾ ചെറുതായൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.
                  അവൻ പറഞ്ഞു; പുറം ലോകത്തെ വലിയ തെറ്റുകളിൽ നിന്നും എന്നെ രക്ഷിക്കാനാവാം ദൈവം എനിക്കീ വരം നല്കിയതു , അല്ലെങ്കിൽ ഞാനീ ചെറിയ ലോകത്തു കിടന്ന് എന്തു തെറ്റ് ചെയ്യാനാണു എന്നു കരുതിയതുക്കൊണ്ടുമാവാം... അതെന്തു തന്നെയായാലും ദൈവത്തിനു തെറ്റി , ഈ ഇട്ടാവട്ടത്തൂന്നു ഞാൻ തെറ്റുകൾ  ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണു...     നോക്കു അരോനാ; ശാരീരികമായിട്ടല്ലെങ്കിൽ പോലും മനസ്സിൽ നിന്നെ ഞാൻ എത്രയൊ തവണ ഭോഗിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു...    അതു കേട്ടയുടൻ നാണംക്കൊണ്ടു അവളുടെ കവിളുകൾ നീർമാതളം കണക്കെ ചുവന്നു.നഷ്ട്ടപ്പെട്ട പ്രതീക്ഷകൾ തിരികെ കിട്ടിയതുപ്പോലെ അവൾ അത്രയധികം സന്തോഷവതിയായിരുന്നു. എങ്കിലും കടുത്ത സ്വരത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു; നമുക്കു തമ്മിൽ വിവാഹം ചെയ്യാമെന്നു  ഞാൻ ആവഷ്യപെട്ടപ്പോൾ അന്നു നീ എന്നൊടു പറഞ്ഞു; അതിനു എന്നെക്കാളും നല്ലതു മറ്റൊരാളെ കണ്ടെത്തുന്നതാണെന്നു. പക്ഷെ ഒരാളുടെ മനസ്സുക്കൊണ്ടു ഭോഗിക്കപ്പെട്ട ഒരുവൾ എങ്ങനെ മറ്റൊരാളെ വിവാഹം കഴിക്കും, നീ തന്നെ പറയൂ..?                                
                     അതിനു അവനു മറുപടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. തന്നെ വിവാഹം ചെയ്യണമെന്ന ശാട്യത്തിൽ നിന്നും അവളെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ അവൻ കഴിവിന്റെ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു. എങ്കിലും ഉള്ളിന്റെയുള്ളിലെവിടെയോ അവളെ നഷ്ട്ടപെടാതിരിക്കണമെന്ന് അത്മാർതമായി ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു.   ചിലപ്പോഴങ്ങനെയാണു നാം പോലുമറിയാതെ നമ്മുടെ മനസ്സ് നാവിൻ തുമ്പിലൂടെ പുറത്തേക്കു വരും.